BRRRRRRRR.....

Hoi hoi,

Mensen, wat is ons koude kikkerlandje toch ontzettend koud! En met koud bedoel ik brrrrrrrr….. kouhouhouhoud. Al sinds ik terug ben doet mijn ruggengraat regelmatig een spagaat, hebben mijn tanden last van epilepsie en kunnen mijn oren het woordje `freeze´ niet eens meer horen. Ik lijk officieel wel een oud wijf.

De hele dag zit ik thuis op de bank met een hemd, een t-shirt, een jurkje, een trui, een sjaal en een dikke deken over me heen te tandklapperen. Af en toe komt er een zielig geluidje uit waarvan Arthur zich steevast afvraagt of ik dat nu was of één van de katten. En soms moet ik hem het antwoord daarop schuldig blijven. Ik weet het zelf niet eens. Het is TE koud.

En terwijl ik op die bank zit met een kat op mijn schoot (of eigenlijk op de tien centimeter dikke laag die mijn schoot warm probeert te houden) ben ik druk aan het solliciteren op alles wat maar voorbij komt. Ik weet niet wie van jullie ooit werkloos en blut is geweest maar dat is geen pretje.

De gemeente wil me ook geen bijstand verlenen als ze dat kunnen voorkomen en daarom solliciteer ik op alles. Echt ALLES!!! Hoewel… die vacature als prostituee heb ik maar ff voorbij laten gaan. Ik bedoel, dat is ook een baan. En als bijkomend voordeel beleef je de hele dag hoogtepunten en het betaald nog eens goed ook nog. Maar ik heb ooit in een gekke bui besloten dat mijn lichaam niet te koop is. Tenminste, niet totdat ik dood ben mijn zus mijn nier nodig heeft ofzo. Nou ja, de uitzonderingen bevestigen de regel zullen we maar zeggen.

Oh en ik solliciteer ook niet op de functie van call center agent. Ik ga mijn ziel niet aan de duivel verkopen. Kijk, ik wil mijn potentie inzetten voor het goede, niet het kwade. En niets is zo´n duidelijke manifestatie van het kwaad als een mensje dat je belt na een dag zwoegen (voor een baas die er duidelijk meer geld aan verdient dan jij zodat hij op verre vakanties kan terwijl jouw enige vakantie een plons in het opblaasbadje van de buurman is) als je net even neerploft op de bank om te genieten van dat welverdiende (gemeente) pilsje en je bezig bent de stress van die dag van je af te schudden en hij je vraagt `of het gelegen komt dat hij belt´. Alleen al van die zin gaat bij ieder goedwillend mens de nekharen al overeind staan. Want serieus, komt dat ooit gelegen? Op dit moment zijn er al meerdere seconden van je leven verstreken die je nooit meer terug krijgt.

Nu kun je meteen ophangen, maar je bent goed opgevoed, dus je mompelt iets in de trant van dat het wel soort van ff kan maar wel kort dan. Dan begint het door en door slechte mens zijn riedeltje over energie en je voelt dat het laatste restje energie inderdaad uit je lichaam gezogen wordt. Het criminele meesterbrein fluistert je snel over de telefoon in je oor dat hij je goedkoop weer van energie kan voorzien. Je zegt twee keer in toenemende staat van wanhoop niet echt interesse te hebben, maar die telefoonmaffia blijft doorgaan. En dan komt de genadeklap, zij regelen alles voor je! Uit pure vermoeidheid zeg je dan toch maar ja. En tadaa, goedkope energie. Ohw yeah.

Totdat de eerste rekening komt en je ineens meer kwijt bent dan je was.
Wuh? Watskeburt? Nou, wat de telefoon Gestapo per ongeluk vergat te vertellen is dat, naast de inderdaad goedkopere energie, de levering van de energie en het vastrecht per contract wel veel duurder is en je netto gezien dus veel meer betaald (en ja dat heb ik uit pure verveling eens tot in de puntjes uitgezocht, dus ik weet waar ik het over heb). En zo moet je nog harder werken en is je jaarlijkse vakantie in het opblaasbadje van je buurman vervangen door een jaarlijkse dip in het overgebleven afwaswater van je gootsteen in gezelschap van Anita Holly D.

Dan zit ik liever thuis te koukleumen dan dat ik mensen dat grote leed berokken. Echt waar. Ik doe ondertussen uiteraard mijn uiterste best om ander werk te vinden. Mijn CV heb ik helemaal op orde, heb al mijn opleidingen en mijn beste werkervaring erop gezet. Mijn CV is door mijn versplinterde werkervaring nou niet echt een Steven Spielberg te noemen, maar ik denk toch wel een goede Cameron Diaz (slim, veel verschillende dingen gedaan en (onbedoeld) erg grappig).

Helaas had ik na drie weken nog niets positiefs gehoord op al mijn sollicitaties en besloot ik het over een andere boeg te gooien. Ik heb mijn CV gedommificeerd tot een schoolverlater zonder enig diploma of enig specifiek talent en tadaa… vier uitzendbureau´s per week bellen me met werk.

Mensen, nu vraag ik je… ik ben twee jaar weggeweest en ineens zijn talentloze schoolverlaters meer gewild in onze samenleving dan beschaafd afgestudeerde HBO-ers?!?!? Eeuhm… BRRRRRRRRR... dat komt wel erg koud op mijn dak vallen hoor! Wat is er met mijn Nederland gebeurd? Waar zijn die normen en waarden? Aaaah!

Nou goed, ik ben tenslotte dramatherapeut in hart en nieren dus een beetje acteerwerk zit in mijn genen. Vanaf vandaag ga ik door het leven als talentloze schoolverlater op zoek naar uitzichtloos werk met een minimumloon. Huh? Wat hoor ik daar? Zocht McDonalds nog mensen? ;-)

Liefs,
Karen